Selami Şahin: Köy küloduma cep diktim! Kazandığım parayı anneme ve babama gönderdim

Milliyet.com.tr
‘Alışmak Sevmekten Zor’, ‘Boş Vere Boş Vere’, ‘Eskimeyen Dost’, ‘Gitme Sana Muhtacım’, ‘Islak Mendil’, ‘Ne Duamsın Ne Bedduam’, ‘Sen Mevsimler Gibisin’, ‘Seni Sevmediğim Yalan’, ‘Seninle Başım Dertte’ ve ‘Tapılacak Kadınsın’ unutulmaz yapıtlara imza atan Selami Şahin; 50 yılı aşkın müzik seyahatini ve merak edilen hayat hikayesini Ceyda Düvenci’ye anlattı.

“TÜRKIÇEYİ SEKİZ YAŞINDA ÖĞRENDİM”

Selami Şahin, Antakya’nın Yayladağ ilçesinde Suriye sonuna çok yakın bir köyde dünyaya geldiğini ve Türkçe’yi sekiz yaşında öğrendiğini söyledi: Hayatım roman. İlkokul mezunuyum. Köyde doğdum, büyüdüm. Annem hiç Türkçe bilmezdi. Mısırlı, İskenderiye kentinden. ben Türkçeyi sekiz yaşında ilkokulda öğrendim.

“EVDEN TAHTA BİR BAVULLA AYRILDIM”

74 yaşındaki sanatçı, İstanbul’a birinci gelişinde yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:

Çok yoksulduk, köyümüzde su ve elektrik yoktu. 15 yaşında konuttan ailemin isteğini alarak tahta bir bavulla tek başıma ayrıldım. İlkokul öğretmenimin ‘Sesin çok hoş, günün birinde müzikçi olursun’ yorumuyla, müzikçi olmak için Antakya, İskenderun, Adana ve Ankara’ya gittim. Bir sene dolmadan ‘Burada müzikçi olunmaz’ diyerek 16 yaşında İstanbul’a geldim.

“TUVALET TEMZİLEDİM, ÜTÜ ÖĞRENDİM, KOMİLİK YAPTIM”

İstanbul’da çalışacak ve yatacak bir yerinin olmadığını söyleyen Selami Şahin, “Yatacak yerim yok, çalışmam lazım. Lokantacıya, ütücüye sordum; ‘işçi lazım mı?’, değil. Beyoğlu’nda Fitaş Pasajı’nın yan tarafında Şato Oteli’ne gittim. Sahiplerine durumumu anlattım. ‘Ben müzikçi olamaya geldim. Annem babam çok yoksul. ‘Onlara bakmam, çalışmam lazım’ dedim. Kocasını çağırdı. Allah rahmet eylesin, ikisi de vefat etti. Otelin sahibesi ‘Sevdim bu çocuğu’ diyerek, beni işe aldı. Otelin üst katında halıların, kilimlerin üzerinde yorhan yarı üstümde, yarı altımda yatıyordum. Tuvalet temizledim, yatak düzelttim, ütü öğrendim. Tarlabaşı’nda lokantada komilik yaptım. Kapıyı kilitliyorlardı, divanın üzerinde yatıyordum. Köy küloduma cep diktim, soğan ekmek yiyordum, kazandığım parayı da anneme ve babama gönderiyordum” sözlerini kullandı.

“NE OLUR AMCA BANA PLAK YAPIN”

1966 yılında birinci 45’lik plağını yapan ünlü kelam müellifi ve bestekar, tüm Türkiye tarafından tanınma kıssasını de izleyicilerle paylaştı.

17 yaşını bitirmek üzereyken ünlendim. Plakçılık o vakit Sirkeci’de bir iş hanındaydı. Orada iş buldum. Bestekarlara ‘Ne olur amca bana plak yapın’ dedim. ‘Oğlum sen burada işçisin. Nota da bilmiyorsun’ dediler. Yoksa işten ayrılacağımı söyledim. İşveren ‘Çocuğun sesini bir dinleyin’ dedi. Dinlediler ve ‘Böyle bir şey olamaz’ dediler. Üçüncü 45’likte ünlü oldum. Notayı da kitapların yardımıyla kendi kendime öğrendim. Hayatımın birinci bestesi, 1969-1970 yılında ‘Yalancı dünya üzere yalancısın’ (Sen Mevsimler Gibisin). Bu besteyle Altın Kelebek mükafatını aldım.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir